Ruth Minsky heeft een aantal boeken geschreven over haar ervaringen. In dit boek "The Cage" beschrijft ze haar ervaring tijdens de Tweede Wereldoorlog. Geboren in Lodz verliest ze haar moeder in het getto van Lodz, maar blijft zorgen voor haar drie broertjes: Motele, Moishele en Laibele. Deze dapperheid wordt opgemerkt door de Organisatie voor Kinderhulp in het getto, die haar uiteindelijk toestaan om voor haar broers te blijven zorgen. Uiteindelijk wordt het voedselgebrek te groot. Laibele is al gestorven en zo besluit het gezin zich aan te melden voor deportatie. De reis naar Auswitz duurt drie dagen - en in Auswitz verliest ze haar twee broers Motele en Moishele tijdens de selectie op het perron. Na zeven dagen gaat Riva (haar joodse naam), door op transport naar Mittelsteine, een werkkamp. In het kamp valt ze op door de combinatie van haar gevoeligheid, die ze weet vast te leggen in gedichten, en een onuitputtelijk geloof: "zolang er leven is, is er hoop", een uitspraak van haar moeder. Omdat ze voor de anderen daarmee een grote inspiratie is wordt ze ontzien en zelfs naar het ziekenhuis gebracht als ze een bloedvergiftiging krijgt. Uiteindelijk wordt ze in het kamp Grafenort bevrijd door het Russische Leger.
Mijn Oordeel
Van dit boek heb ik onthouden dat in hele slechte tijden, als geld en bezittingen hun waarde hebben verloren, hoop uiteindelijk alles overwint, en iemand die die hoop kan uiten, beschermd zal worden.
Gruwelijke Quote
Helaas heeft de bibliotheek het boek niet meer...
Verschrikkelijkheid
Praktisch
Oorspronkelijke titel: The Cage
1986; 146 pagina's
ISBN 9062383475
Geen opmerkingen:
Een reactie posten