De negenjarige Liesel wordt in 1939 samen met haar broertje naar een pleeggezin gebracht. Haar broertje sterft onderweg en bij zijn graf vindt ze een zwart boekje, het zogenaamde Doodgravershandboek. Daarmee begint haar liefde voor woorden en boeken. Haar pleegvader leert haar lezen en al spoedig steelt ze boeken. Uiteindelijk leest ze de bewoners van de straat voor in de schuilkelder tijdens de bombardementen op het stadje.
Mijn Oordeel
De boeken dief is een boek dat op een zeer originele manier is geschreven. Ten eerste het perspectief - vanuit het oog van de 'Dood'; maar ook de onderbrekingen van de tekst met tussenquotes springt erg in het oog. Het verhaal van het meisje, haar worsteling om een plek in te nemen in een vreemde omgeving, maar uiteindelijk uitmondend in de dood van haar geliefden is zeer ontroerend. In eerste instantie kwam het boek raar op me over - ik ben meer gewend aan de gedegen, historisch wetenschappelijk onderbouwde oorlogsliteratuur - maar ik snap dat dit boek het best gelezen boek van de afgelopen tien jaar is geweest.
Gruwelijke Quote
"Voorzichtig klom hij naar de stervende man.
Hij zette de glimlachende teddybeer behoedzaam op de schouder van de piloot. De punt van het oor beroerde zijn hals.
De stervende man ademde het in. Hij zei iets. 'Dank je wel', zei hij, in het Engels. Toen hij dit zei sprongen zijn snijwonden open en een klein druppeltje bloed rolde een beetje scheef langs zijn keel. 'Wat?' vroeg Rudy. 'Was hast du gesagt? Wat zei je?'
Jammer genoeg was ik het antwoord voor. Het was tijd en ik reikte in de cockpit. Langzaam maakte ik de ziel van de piloot los uit zijn uniform en redde hem uit het verwoeste vliegtuig. Terwijl ik tussen hen door liep speelde de menigte met de stilte. Ik maakte me van hen los."
Verschrikkelijkheid
Praktisch
Oorspronkelijke Titel: The Book Thief
2005; 558 pagina's
ISBN 9789044348002
Geen opmerkingen:
Een reactie posten