Een tienerdochter uit een Joods gezin uit Amersfoort beschrijft haar ervaringen tijdens de Duitse bezetting; de verhuizing naar het Joodse getto in Amsterdam; en haar onderduik ervaringen na het oppakken van haar ouders, haar broer en zijn vrouw.
Mijn Oordeel
Marga Minco schreef dit verhaal met een maximum aan afstandelijkheid: het is alsof ik spreek met iemand die nog in shock is en de ervaringen niet heeft toegelaten. Dat maakt het bevreemdend om over de ervaringen te lezen - en dat is de kracht van dit boek.
Gruwelijke Quote
"Op een dag kreeg ik van mijn tante bericht dat mijn oom gestorven was. Ik ging weer naar Zeist en in de tram dacht ik er aan hoe vreemd het zou zijn, mijn oom niet aan de halte te zien. Onwillekeurig keek ik bij het uitstappen om me heen.
In de halfdonkere kamer zat mijn tante aan tafel met een kruiswoordraadsel voor zich. In haar hand hield ze een potlood met een scherp geslepen punt. Ik ging in de stoel bij het raam zitten en schoof het gordijn wat opzij. Aan het einde van de straat zag ik een gedeelte van het wachthuisje.
'Hij zat daar zo graag,' zei mijn tante. 'Hij keek naar de tram'.
'Je kunt hem van hier af zien aankomen,' zei ik.
'Ja,' zei ze, 'dat zei hij ook. Ik heb 't eigenlijk nooit goed gezien.' Ze ging achter mij staan en boog zich over me heen. 'Nauwelijks,' zei ze, 'je kunt er nauwelijks iets van zien.'
Maar dat was niet waar. Uit de stoel van mijn oom was de halte duidelijk zichtbaar. Ik begreep nu ook waarom mijn oom gezegd had, er maar niet met tante over te praten. Even voor ik wegging, kwam mijn tante met het kostuum aandragen. 'Hier,' zei ze, 'oom heeft gezegd dat ik het aan jou moest geven.'
'Ik kan er niets mee doen,' zei ik. 'Geeft u het maar aan iemand die het gebruiken kan.'
Ze boog zich over haar kruiswoordraadsel, toen ik de kamer uitging. Langzaam liep ik naar de halte. Ik had al gezien dat er nog geen tram gereedstond. Maar er was intussen een van de andere kant gekomen.
Ik bleef staan om te kijken naar de mensen die uitstapten, alsof ik op iemand wachtte. Iemand met een vertrouwd gezicht, vlak voor het mijne. Maar ik miste het geloof van mijn oom. Zij zouden nooit terugkomen, mijn vader niet, mijn moeder niet, Bettie niet, noch Dave en Lotte."
Verschrikkelijkheid
Praktisch
Oorspronkelijke Titel: Het Bittere Kruid
1957; 90 pagina's
ISBN 9035103920
Geen opmerkingen:
Een reactie posten