Bart Funnekotter beschrijft in 'De hel van 1812' de belevenissen van een aantal van de 15.000 Nederlanders die Napoleon volgden op zijn Russische Veldtocht van 1812.
Mijn Oordeel
Door het boek '1812' van Adam Zamoyski was mijn interesse in de Russische Veldtocht van Napoleon al gewekt. 'De hel van 1812' is gebaseerd op een selectie van dagboeken van alleen Nederlandse deelnemers, en geeft een interessant perspectief. Funnekotter schrijft minder beeldend dan Zamoyski, waardoor het verhaal wat droger overkomt. En interessant vond ik te lezen dat de kwaliteit (beter gezegd: doodsverachting) als veel lager werd ingeschat dan voor de andere nationaliteiten. Wat dat betreft was de Hollandse volksaard toen al meer op het individu gericht dan de Franse volksaard.
Gruwelijke Quote
"De Nederlandse ruiters passeerden op een gegeven ogenblik een veldhospitaal, waar zich taferelen afspeelden als in Dantes inferno. 'In een laagte, bij een aantal hoogvlammende vuren, zag men [...] enige gedaanten - blootshoofd, met ontblote armen, druipend van het bloed - bezig met halfnaakte krijgslieden, in allerlei houdingen geplaatst, op een manier te behandelen die voor de oningewijde leek op een gruwelijke marteling.' Toch smeekten de honderden gewonden die zich naar deze plek hadden gesleept op zo'n behandeling. De artsen konden het werk echter niet aan en concentreerden zich op de zwaarste gevallen. De meeste verwondingen waren veroorzaakt door de artillerie, die een hoofdrol had gespeeld tijdens de slag. Kanonskogels en kartetsen gevuld met balletjes metaal hadden voor de afschuwelijkste verminkingen gezorgd. Vaak wisten de artsen niets beters te doen dan de getroffen armen en benen te amputeren. 'Stapels afgesneden ledematen, de met bloedplassen bedekte grond, de rondom verspreide lijken, vormden een niet te beschrijven toneel,' huiverde Geisweit van der Netten."
Verschrikkelijkheid
Praktisch
Oorspronkelijke Titel: De hel van 1812
2015; 333 pagina's
ISBN 9789035139503
Geen opmerkingen:
Een reactie posten